Call of Duty 2 İnceleme

Call of Duty 2, yapımı Infinity Ward, dağıtımı Activision tarafından gerçekleştirilmiş birinci şahıs nişancı tarzında bir video oyunudur. II. Dünya Savaşı'nı konu alır.

Bu inceleme aslında benim hiç yapmak istemediğim ve yayınladığımda yüksek olasılıkla çok fazla linç yememe sebep olacak içerikler içerir. Eğer ağır bir Call of Duty 2 hayranıysanız bu incelemeyi lütfen okumayın. Okumaya devam edenler, o zaman ben başlıyorum.

Bu incelememde önceki incelemelerime nazaran hikayeden bahsetmeyeceğim çünkü bahsedebileceğim bir hikaye olduğunu düşünmüyorum varsa da beni şuan ilgilendirmez. Ha eğer hikaye namına birşey dememi istiyorsanız oyunda Captain Price var ve oyun II. Dünya Savaşı'ndan bahsediyor yukarıda da yazdığım gibi.

Bu sebepten dolayı incelememde bölüm tasarımları, oynanış, müzikler ve görsel kaliteden bahsedeceğim. İlk olarak oynanıştan başlayalım:

Call of Duty 2 bir FPS. Silahlarımız ile düşman askerleri öldürdüğümüz bugünlerde aksiyon odaklı her oyunda olan bir mantıkta. Ama oyunumuz 2004 oyunu. Ve ne yalan söyleyeyim 2011 yapımı COD MW3 ile aralarındaki tek fark silahların şekli ve ismi. Neyse oyunda 27 tane silah ve 4 devlet var. Silahların vuruş hisleri arasında pek fark göremedim ve 4 devlet dediğimde 3 tanesi dost yani bizim kontrol ettiğimiz 1 taneside düşmanımız. Zaten silahlar arasında fazla bir vuruş hissi farkı beklemiyordum. Oynanışta bahsedeceğim diğer şeylerde çatışmalarda sağa-sola eğilmek, silah dipçiğiyle düşmana vurmak, bomba atmak gibi basit şeyler.

Şimdi bölüm tasarımlarından bahsedelim:

Yani bölüm tasarımları genel olarak beni sıktı. Az öncede dediğim gibi 3 farklı cephe var ve beni etkileyebilen tek cephe Sovyetler Birliği ile oynayabildiğimiz kısım. Cidden o kısımlar beni oyunu bitirmem için kamçıladı. Onun dışında bölüm tasarımları konusunda tek beğendiğim kısım Normandiya Çıkarması'ydı. O bölüm oyunun en heyecanlı bölümüydü. Bölüm tasarımlarında övebileceğim noktalar bunlar. Diğer bölümlerde ise hep aynı şeyi yaptığımı hissettim ve bu benim oyundan soğumama vesile oldu.

Son olarak müzikler ve görsel kaliteden bahsedip incelemeyi sonlandıracağım:

Müziklerin neredeyse hiçbiri benim aklımda kalmadı sadece Sovyetler Birliği ile bina yıktığımız bölüm ve Normandiya Çıkarması bölümlerinin müziklerinin çok gaza getirici olduğu aklımda kaldı. Ama bu oyunun müziklerini kötülemek için söylediğim bir şey değil. 

Görsel kalite ise bugün bile hala güzel. Oyunun grafikleri kötü değil. Oynasanız rahatsız olmazsınız. Zaten oyun FPS olduğu için bu avantaja sahip, tıpkı Half Life 2 gibi. 

Ekstra olarak söylemem gereken şeyler:
 - Oyun insanı bayacak şekilde uzun.
 - Yapay zeka kötü
 - Düşmanın kafasına sıksam bile ölmüyor

Artılar:
- Grafikler
- Sovyetler Birliği
- Normandiya Çıkarması

Eksiler:
- Bölüm tasarımları
- Oyunun Uzunluğu
- Silahlar arasında bir fark gözükmüyor
- Yapay zeka

- Düşmanın kafasına 2 mermi sıksam bile ölmemesi